پنجشنبه ۱۸ آذر ۰۰ | ۰۹:۱۵ ۱,۳۷۰ بازديد
در جلسه مورخ ۱۶/ ۹/ ۱۴۰۰ وحدت رویه قضایی هیأت عمومی دیوان عالی کشور، موضوع اختلاف استنباط دو شعبه دیوان عالی کشور راجع به قابل فرجام خواهی بودن احکام مربوط به اِعسار از پرداخت دیه و اعسار از پرداخت هزینه دادرسی دعوای طلاق و انواع آن، مطرح شد.
شعبه نهم دیوان احکام مذکور را قابل فرجام خواهی دانسته و به آن رسیدگی کرده اما شعبه چهل و دوم دیوان، احکام اعسار مذکور را قابل فرجام خواهی ندانسته است.
قضات عالی رتبه حاضر در جلسه هیأت عمومی دیوان عالی کشور، پس از بحث و اظهار نظر راجع به موضوع، به اکثریت آراء، نظر شعبه ۴۲ دیوان را تأیید کردند و احکام اِعسار از پرداخت دیه صادر شده از دادگاه کیفری یک استان را قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور ندانستند.
منبع: رای وحدت رویه دیوان عالی کشور در مورد فرجام خواهی از احکام اعسار از پرداخت دیه